Գ. Լորի
Արևի տակ բոլոր կատարվող գործերը տեսա, և ահա ամեն ինչ ունայնություն ու հոգու տանջանք է: Ժողով. 1:14
Կյանքի իմաստի իր ապարդյուն փնտրտուքից հետո Սողոմոնը եզրակացրեց. «Ունայնություն ունայնությանց , ... Ունայնություն ունայնությանց, ամեն ինչ ունայնություն է»: Ի՞նչ օգուտ ունի մարդն իր բոլոր տառապանքիցը, որ քաշում է արեգակի տակին (Ժողով. 1:2-3):
«Ունայնություն» բառը, որ Սողոմոնը օգտագործել է նշանակում է «դատարկություն», «անիմաստություն», «ոչնչություն»: Սողոմոնն ասում է, որ այս աշխարհում չկա մեզ կատարելապես բավարարող որևէ բան՝ ոչ մի իր, ոչ մի հաճույք, ոչ մի հարաբերություն:
Դա նման է ստացիոնար հեծանիվ վարելուն: Փոքրիկ էկրանին դուք տեսնում եք, որ զառիթափ եք բարձրանում, ուստի վարելը մի փոքր ավելի դժվար է դառնում: Ապա սկսում եք զառիթափ իջնել, և վարելը հեշտանում է: Բայց իրականում դուք ոչ մի սանտիմետր չեք շարժվել: Դուք պտտել եք անիվները, սակայն ոչ մի տեղ չեք գնացել: Հենց այս գաղափարն է արտահայտում Սողոմոնը: Նա նկարագրում էր կյանքն առանց Աստծո:
Երբևէ մտածե՞լ եք, թե ինչու են շատ հարուստ կամ շատ հայտնի մարդիկ հաճախ ունենում թմրամիջոցների չարաշահման կամ այլ խնդիրներ: Կարծում եմ, որ դա այն պատճառով է, որ նրանք կարող են անել այն, ինչի մասին ուրիշները միայն երազում են: Նրանք ավարտում են մի գործ, հետո անցնում հաջորդ գործին: Հերթական հաջողությունից հետո անցնում են մի այլ բանի։ Նրանք չեն կարողանում մնալ իրենց հասած բարձունքին, ուստի դիմում են հաջորդ բանին:
Կարելի ասել, որ Սողոմոնը փորձեց ամեն ինչ և հասկացավ, որ այդ ամենն անիմաստ է: Եթե Աստծուն հանեք պատկերից, ձեր կյանքը դատարկ, անիմաստ և ապարդյուն կլինի:
No comments:
Post a Comment