Գ. Լորի
«Մի՞թե Տիրոջ առջև ողջակեզներն ու զոհերը Տիրոջ ձայնին հնազանդվելու չափ հաճելի են: Հնազանդությունը ավելի լավ է զոհից, և խոսքին ուշադիր լինելը՝ խոյերի ճարպից» (Ա. Թագ. 15:22)։
Սավուղ թագավորի համար իրավիճակը փոխվում էր վատից դեպի ավելի վատ: Նա արդեն անհնազանդություն էր ցուցաբերել Աստծո հանդեպ՝ զոհ մատուցելով Սամուել մարգարեի փոխարեն։ Իսկ այժմ մեկ այլ հարցում նա մասամբ էր հնազանդվել Աստծուն: