Հարց.
- Արդյո՞ք քրիստոնյային հարիր է 109-րդ սաղմոս-աղոթքը բարձրացնել առ Աստված:
Հակիրճ պատասխան. Հովիվ Հ. Հալլաջյան
Սաղմոս 109-ը բազում քրիստոնյաների մտահոգության տեղիք է տալիս: Շատերը փորձում են խուսափել այն կարդալուց: Սաղմոսում խոսվում է թշնամու կործանման և վրեժխնդրության մասին: Ակամա հիշում ենք Մատթեոսի ավետարանում՝ Լեռան քարոզում ասվածը. «Սիրե՛ք ձեր թշնամիներին, օրհնե՛ք ձեզ անիծողներին, բարի՛ք արեք ձեզ ատողներին և աղոթե՛ք ձեզ չարչարողների ու հալածողների համար, որպեսզի լինեք ձեր երկնավոր Հոր որդիները....» (Մատթ. 5:43-45):
Այս երկու հատվածները համեմատության արդյունքում կարծես շփոթմունք է առաջանում: Կարծում եմ՝ վերլուծությունից հետո այլևս տարակուսանք չի լինի:
Երբ ընթերցում ենք Սաղմոս109-ը, տեսնում ենք, որ հեղինակը Դավիթ թագավորն է, ով ներկայացնում է ԱՍՏԾՈ ժողովրդին: Սաղմոսում նա ի նկատի ունի թշնամական զորքերը, որ կոտորելու էին Աստծո ժողովրդին: Սա անհատական աղոթք չէ: Դավիթ թագավորը ներկայացնում է ազգը և խնդրում Աստծուն սաստել, պատժել թշնամուն, որպեսզի իր ժողովուրդը փրկվի:
Եվ երբեք սխալ չէ նմանատիպ աղոթքներ բարձրացնել առ Աստված: Օրինակ այս պահին մենք աղոթում ենք Աստծուն, որպեսզի հանդիմանի չարը, սաստի թշնամուն: Այսօր 109-րդ սաղմոսը շատ տեղին է, որպեսզի հայերը բարձրացնեն առ Աստված:
Անդրադառնալով Մատթեոսի ավետարանին, որտեղ Հիսուսն ասում է, որ սիրենք մեր թշնամիներին և այլն, հատվածը կարծես ավելի շատ անհատական բնույթ է կրում և ոչ ազգային:
Նկատի ունենանք, որ 109-րդ սաղմոսը նաև մարգարեական բնույթ կրող սաղմոս է (երբ դատաստանի առջև կանգնեն, Աստված արդար դատաստան տեսնի):
Ցեղասպան նպատակներ ունեցող թշնամու դեմ այս սաղմոս-աղոթքը առ Աստված բարձրացնելը սուրբգրային է:
No comments:
Post a Comment