Pages

Tuesday, December 13, 2022

ԳԻՇԵՐԸ, ՈՐՆ ՀԱՎԻՏԵՆԱՊԵՍ ԲԱԺԱՆԵՑ ԺԱՄԱՆԱԿԸ - ՍՈՒՐԲ ԾՆՆԴՅԱՆ ԱՌԻԹՈՎ Գ. ԼՈՐԻԻ ՔԱՋԱԼԵՐԱԿԱՆ ՊԱՏԳԱՄՆԵՐԸ

Օր 9

Սուրբ Ծնունդը իմաստափոխվել է: Խոսքս միայն այն մասին չէ, որ մեծ հաջողությամբ դուրս են մղում «Ուրախ Սուրբ Ծնունդ» շնորհավորական ողջույնը և փոխարինում այն ավելի չեզոք արտահայտություններով: Այնպիսի տպավորություն է, կարծես մեր մշակույթը վերցրել է «Սուրբ Ծնունդ» բառը, զրկել այն իմաստից, աղավաղել և վերադարձրել՝ առանց զորության:

Խնդիրը միայն Սուրբ Ծննդի աշխարհիկացման մեջ չէ: Նույնիսկ քրիստոնյաները այնքան են այն սենտիմենտալ դարձրել, որ անտեսվում է իրական պատմությունը։

Երբ մտածում ենք Սուրբ Ծնունդի մասին, մեր մտքում հայտնվում է մսուրի տեսարանի սենտիմենտալ պատկեր: Ահա մանուկ Հիսուսը: Ահա Հովսեփը: Ահա նաև Մարիամը: Նրանք բոլորն ունեն լուսապսակներ: Իհարկե այնտեղ են նաև հովիվներն ու իմաստունները՝ սովորաբար որոշակի գույնի հանդերձանքով:

Իսկ իրականում ոչ ոք լուսապսակ չուներ: Իմաստունները չեն այցելել Հիսուսին, երբ Նա պառկած էր մսուրում: Մատթեոսի Ավետարանում ասվում է, որ նրանք ժամանել են միայն որոշ ժամանակ անց (մոտ երկու տարի անց): Եվ Աստծո Խոսքում չի ասվում, թե կային երեք իմաստուններ, այլ ասվում է, որ նրանք բերեցին երեք նվեր: 

Սուրբ Ծնունդը առավել ռոմանտիկ ենք դարձրել ձնառատ գյուղերի պատկերներով, ձիերով ու սահնակներով, սառած պատուհաններով և կարմիր մոմերով: Ու այս ամենի մեջ կորում է օրվա իրական պատգամն ու իրական գեղեցկությունը:

Եկեք մի կողմ դնենք ավանդույթը: Եկեք մեզնից վանենք այն ամենը, որ չի թողնում մեզ տեսնել Հիսուսի ծնունդն այնպես, ինչպես այն իրականում եղել է: Ի վերջո, սա այն գիշերն էր, որը հավերժ բաժանեց ժամանակը. այն գիշերը, երբ Աստված Ինքը եկավ այս երկիր՝ դուրս եկավ դրախտից և մտավ պատմության մեջ:

Հարց յուրաքանչյուիդ. ունե՞ք մի այնպիսի  ավանդույթ, որը պետք է անտեսել՝ տեսնելու Սուրբ Ծննդյան իրական իմաստը:



No comments: