Աստված ամենագո է, այսինքն՝ ուր էլ որ գնանք, Նա այնտեղ է: Սակայն եթե մենք իսկապես ուզում ենք, որ Աստված մեզ հետ լինի, իսկ ավելի կոնկրետ, եթե ուզում ենք, որ Քրիստոսը ապրի մեր սրտերում, ապա պետք է հետ կանգնենք մեր մեղքերից և հավատանք Նրան:
Գեղեցիկ փոքրիկը աշխարհ եկավ մսուրում հատուկ նպատակով, և դա աշխարհի մեղքերի համար մեռնելն էր: Հիսուսի ծննդյան նպատակը Նրա մահը և ապա Նրա հարությունն էր: Նա ծնվեց՝ մեռնելու, որպեսզի մենք ապրենք։
Ծնողի համար երեխայի կորստի ցավից ավելի մեծ ցավ չկա: Եվ Աստված գիտի, թե ինչ է նշանակում երեխա կորցնել։ Մենք խոսում ենք Հիսուսի զոհաբերության մասին. Ինչպես Նա եկավ այս երկիր, մի կողմ դրեց աստվածային իր փառքը, կամովի խաչ բարձրացավ և մահացավ աշխարհի մեղքերի համար: Բայց եկեք չմոռանանք Հոր զոհաբերությունը:
Եսայիա 9:6-ը կատարյալ կերպով ամփոփում է. «Որովհետև մեզ մի Մանուկ ծնվեց, մեզ մի Որդի տրվեց, և գերիշխանությունը Նրա ուսի վրա կլինի. Նրա անունը կկոչվի Սքանչելի, Խորհրդական, Հզոր ԱՍՏՎԱԾ, Հավերժության Հայր, Խաղաղության Իշխան»:
Դա մեզ տալիս է ինչպես երկնքի, այնպես էլ երկրի հեռանկարը: Երկրի տեսանկյունից՝ մեզ համար երեխա է ծնվել: Մենք դա ենք նշում Սուրբ Ծնունդին: Իսկ երկնքի տեսանկյունից՝ մեզ Որդի տրվեց: Հայրը ուղարկեց Որդուն: Նա այդպես վարվեց, քանի որ սիրում է մեզ բոլորիս, քանի որ Նա ցանկանում է, որ մենք ունենանք գերագույն պարգևը՝ հավիտենական կյանքը: Դա միակ նվերն է, որ շարունակաբար տրվում է:
No comments:
Post a Comment